Η συγκλονιστική ερμηνεία της Καίτης Γκρέϋ στο «Κυριακή σε γνώρισα» του Βασίλη Τσιτσάνη

Τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο της Μαρίκας Νίνου (23 Φεβρουαρίου 1957) ο Βασίλης Τσιτσάνης και η Καίτη Γκρέϋ μπαίνουν στο στούντιο, στις 11 Μαρτίου 1961, για να ηχογραφήσουν ένα από τα πιο όμορφα ζεϊμπέκικα που έγραψε ο μεγάλος μας δημιουργός. Ήταν το τραγούδι «Θέλω να είναι Κυριακή (Κυριακή σε γνώρισα)», αφιερωμένο στη μνήμη της Μαρίκα Νίνου

Ο Τσιτσάνης θαύμαζε απεριόριστα την φωνή της Γκρέϋ γι' αυτό και της εμπιστεύτηκε το βιωματικό «Θέλω να είναι Κυριακή» αλλά και το επίσης σπουδαίο «Στα ξένα Χέρια».

Η Καίτη Γκρέϋ απογειώνει το τραγούδι με μια πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία που κρατάει καθηλωμένο τον ακροατή. Όπως είχε υπογραμίσει ή ίδια παλιότερα «...Όποτε με άκουγε ο Βασίλης να το τραγουδάω, δάκρυζε.»...»

Το εκπληκτικό της ιστορίας είναι οτι η Καίτη Γκρέϋ έφυγε πρόσφατα από τη ζωή την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025, εκπληρώνοντας κατά κάποιο τρόπο τους στίχους του τραγουδιού «θέλω να είναι Κυριακή, κι αυτή που θα πεθάνω»

Ο Βασίλης Τσιτσάνης εμπνεύστηκε τους στίχους του τραγουδιού από τη φράση που του είπε η Νίνου, λίγες μέρες πριν πεθάνει, όταν την επισκέφτηκε στο σπίτι της στο Αιγάλεω «Σαν άστρο εβασίλεψα»

Κυριακή σε γνώρισα

Κυριακή σε χάνω

θέλω να είναι Κυριακή

κι αυτή που θα πεθάνω

Σαν άστρο εβασίλεψες

και χάθηκες χαρά μου

κι απ’ τον καημό μου το βαρύ

έγινε μαύρη η Κυριακή

και σπάραξε η καρδιά μου

Κυριακή σε γνώρισα

Κυριακή σε χάνω

θέλω να είναι Κυριακή

κι αυτή που θα πεθάνω

Είναι βαριά κι αβάσταχτη

του χωρισμού η ώρα

στο βίο μου τον σκοτεινό

έχω τον μαύρο ουρανό

για συντροφιά μου τώρα

Ας πέθαινα μια Κυριακή

για να χαρεί κι ο χάρος

να τελειώσει μια ζωή

που `ναι για μένα φυλακή

που `ναι για μένα βάρος