Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 4/7/1974, σε μια περίοδο μεταβατική για το Ελληνικό τραγούδι. Τα δραματικά γεγονότα στην Ελλάδα του 74 (Τραγωδία της Κύπρου, πτώση της χούντας, μεταπολίτευση, επιστράτευση) άλλαξαν και το τοπίο στην ελληνική μουσική. Το πολιτικό τραγούδι επικράτησε παντού, απαγορευμένοι δημιουργοί, όπως ο τεράστιος Μίκης Θεοδωράκης, ήρθαν και πάλι στο μουσικό προσκήνιο και τα τραγούδια τους κατέκλυσαν την αγορά.
Οι δισκογραφικές εταιρείες, εκμεταλλευόμενες τις ευνοϊκές συγκυρίες αλλά και τις ανάγκες του κόσμου για τα τραγούδια που είχαν στερηθεί, επανακυκλοφόρησαν εκατοντάδες δίσκους της περιόδου 1967-1974 που είχαν κυκλοφορήσει στο εξωτερικό και δεν είχαν ακουστεί στην Ελλάδα.
Το μοντέλο της κυκλοφορίας των δίσκων που είχε διαμορφωθεί από τα μέσα της δεκαετίας του '60, δηλαδή δουλειές σπουδαίων συνθετών και στιχουργών, με ένα φτασμένο ερμηνευτή πλαισιωμένο από νεώτερους, που συνήθως είχε εξαιρετικά αποτελέσματα, άρχισε να φθίνει.
Πάνω σ' αυτό το μοντέλο και με θεματογραφία εκτός πολιτικού τραγουδιού, δημιουργήθηκε η «Οδός Αριστοτέλους». Δημιουργοί του, ο εμπνευστής του Νέου Κύματος στην Ελλάδα, ο Γιάννης Σπανός, εξαιρετικά μελωδικός μουσικός και συνθέτης και ο κορυφαίος στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, που από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 60' είχε δώσει σπουδαία δείγματα του στιχουργικού του ταλέντου με τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, αλλά και του Μίμη Πλέσσα
Ο Γιάννης Καλατζής με αρκετές επιτυχίες στο ενεργητικό του, ήταν το βαρύ ερμηνευτικό όνομα του δίσκου και μαζί του δύο πολύ ταλαντούχοι και ανερχόμενοι ερμηνευτές για εκείνη την εποχή, ο Γιάννης Πάριος και η Χαρούλα Αλεξίου.
Ο Γιάννης Σπανός γράφει 12 από τα ωραιότερα τραγούδια του, που υπογράφει με μοναδικά ευαίσθητους στίχους ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, δημιουργώντας έναν από τους πιο σημαντικούς δίσκους της Ελληνικής δισκογραφίας
Η Χαρούλα Αλεξίου είναι συγκλονιστική στο ομότιτλο τραγούδι όπως και ο Γιάννης Πάριος στο «Είπα να φύγω» και ο Γιάννης Καλατζής στο «Κι ακαρτέρει», ενώ αποδίδουν θαυμάσια και τα υπόλοιπα τραγούδια.
Ο δίσκος έχοντας τις προδιαγραφές του ανεπανάληπτου δίσκου «Ο δρόμος» των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, δηλαδή 12 πανέμορφα τραγούδια με εξαιρετικές ερμηνείες, λόγω του κλίματος και της διάθεσης του κόσμου, με την κυκλοφορία του πέρασε απαρατήρητος.
Χρειάστηκε αρκετός χρόνος, έτσι ώστε ένα ένα από τα τραγούδια-διαμάντια, να βγαίνουν στο προσκήνιο και να γίνονται αγαπημένα και διαχρονικά. Από την χιλιοτραγουδισμένη «Αριστοτέλους» το «Γύριζαν τα τρένα» και το «Κι ακαρτέρει» μέχρι το «Είπα να φύγω, το «Ήταν μια φορά», το «Μεθυσμενάκι» και το «Του γιαλού τα κύματα».
Έτος Κυκλοφορίας : 1974
MINOS MSM 229
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Καλατζής, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Πάριος
01. Είπα να φύγω (Γιάννης Πάριος)
02. Και (Χαρούλα Αλεξίου)
03. Αμανάμαν (Γιάννης Καλατζής)
04. Σαν την πικροδάφνη (Γιάννης Πάριος)
05. Μπουζουκομπαγλαμάδες (Γιάννης Καλατζής)
06. Γύριζαν τα τρένα (Χαρούλα Αλεξίου)
07. Κι ακαρτέρει (Γιάννης Καλατζής)
08. Ήταν μια φορά (Γιάννης Πάριος)
09. Το μεθυσμενάκι (Χαρούλα Αλεξίου)
10. Του γιαλού τα κύματα (Γιάννης Καλατζής)
11. Μη με κοιτάς (Γιάννης Πάριος)
12. Οδός Αριστοτέλους (Χαρούλα Αλεξίου)
Οδός Αριστοτέλους - Στίχοι
Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνηστην Αριστοτέλους που γερνάς
έβγαζα απ' τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι
σου 'ριχνα στα μάτια να πονάς
Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ' Άη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ
Βγάζανε τα δίκοχα οι παλιοί φαντάροι
γέμιζ' η πλατεία από παιδιά
κι ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρι
να σου μαχαιρώνει την καρδιά
Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ' Άη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ
