Μια συνέντευξη που πήραμε με τον αξέχαστο φίλο Στέργιο Παπαστεργίου, από την Σαββέρια Μαργιολά και την Αμαλία Τάτση για λογαριασμό του ηλεκτρονικού μουσικού περιοδικού Ορφέας
Με αυτή την αφορμή επικοινωνήσαμε με τις δύο νέες καλλιτέχνιδες και είπαμε δυο κουβέντες για την έως τώρα πορεία τους, αλλά και για τη συγκεκριμένη παράσταση.
Κείμενα
Στέργιος Παπαστεργίου & Μανώλης Μαυράκης
MixGrill: Δευτέρα, 19 Δεκεμβρίου 2011
Σαββέρια, τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στο τραγούδι με δεδομένο ότι έχεις σημαντικές σπουδές και σε άλλους τομείς (Κοινωνιολογία, Χορός); Έχεις κάποια άμεσα σχέδια (δισκογραφικά, live) και κάποια πιο μακροπρόθεσμα όνειρα;
Σαββέρια Μαργιολά: Το τραγούδι ήρθε στη ζωή μου πολύ φυσικά πριν καλά καλά προλάβω να το θελήσω ουσιαστικά. Με κέρδισε τελικά γιατί μου γαληνεύει την ψυχή και με κάνει να εξωτερικεύω συναισθήματα κρυμμένα, γιατί με κάνει να ανακαλύπτω τις διαφορετικές πτυχές του εαυτού μου. Είναι το δικό μου παραμύθι... Αυτή την περίοδο τραγουδάω στο Κέντρο Αθηνών με τον Μητροπάνο, τον Κότσιρα και τον Μπάση. Παρράλληλα θα πραγματοποιήσουμε δυο παραστάσεις στο Γυάλινο up stage με την Αμαλία Τάτση στις 21 & 28 Δεκεμβρίου ενώ μετά τις γιορτές έχω σκοπό να κάνω κάποιες δικές μου παραστάσεις σε διάφορες μικρές σκηνές. Δισκογραφικά προετοιμάζω το δεύτερό μου album. Όσο για τα μακροπρόθεσμα σχέδια φυσικά και υπάρχουν, είναι πολλά αλλά επειδή δεν μου αρέσει να εκβιάζω καταστάσεις αφήνω τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους.
Αμαλία, δουλεύεις σαν φιλόλογος, ταυτόχρονα με το τραγούδι. Έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση, με την κατάρρευση της δισκογραφίας και τη γενικότερη κρίση, πιστεύεις ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες θα αδυνατούν να ασχολούνται αποκλειστικά με το τραγούδι;
Αμαλία Τάτση: Πιθανότατα ναι. Η δισκογραφία έχει καταρρεύσει, όπως είπες, και πλέον ένας τραγουδιστής έχει να στηριχθεί μόνο στις ζωντανές εμφανίσεις του. Πολύ δύσκολα αυτό είναι αρκετό, ειδικά για κάποιον που δεν είναι ευρέως γνωστός. Πάντως, μπορεί να υπάρχει και θετική πλευρά σε όλο αυτό. Προσωπικά, από τις σπουδές φιλολογίας και την ενασχόληση με τη διδασκαλία μόνο καλύτερη έγινα. Και είμαι υπέρ του να υπάρχει μια δεύτερη ασχολία, καμιά φορά η τέχνη χρειάζεται διαλείμματα.
Συμμετέχεις στο νέο δίσκο του σπουδαίου μουσικού και συνθέτη Νότη Μαυρουδή "Στου χρόνου τις καταπακτές" και ερμηνεύεις εξαιρετικά το τραγούδι "Τα χρόνια που θυμήθηκα". Προσωπικά πιστεύω ότι ο δίσκος αυτός είναι από τους πιο αξιόλογους που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Θέλω να μου μιλήσεις για την εμπειρία σου από αυτή τη συνεργασία.
Α.Τ Είναι πράγματι ένας πολύ ωραίος δίσκος, με μεγάλη ποικιλία, αρκετά μοντέρνα στοιχεία και βέβαια με το ιδιαίτερο ύφος του Νότη Μαυρουδή. Είναι και μια ηρωική πράξη η ολοκλήρωση αυτού του δίσκου, καθώς την πραγματοποίησε ο κ.Μαυρουδής αποκλειστικά με δικά του μέσα. Η δική μου συμμετοχή προέκυψε καθώς ήδη είχαμε ξεκινήσει μια σειρά από ζωντανές εμφανίσεις και είχαμε εξοικειωθεί ο ένας με τον άλλο, σε μουσικό και ανθρώπινο επίπεδο. Το τραγούδι, σωστά διαλεγμένο από τον συνθέτη, μου ταίριαξε αμέσως και δέχτηκα με χαρά να το ερμηνεύσω. Είναι μάλιστα το πρώτο επίσημο δισκογραφικό μου βήμα, οπότε η χαρά μου είναι διπλή. Η συνεργασία με τον Νότη Μαυρουδή είναι από κάθε άποψη μια πολύ θετική εμπειρία. Με έχει βοηθήσει πολύπλευρα.
Σαββέρια, σε πρωτοάκουσα στο δίσκο "Σπαει το ρόδι" και με εντυπωσίασες. Το βιογραφικό σου είναι γεμάτο από εμφανίσεις και συνεργασίες με πολύ σημαντικά ονόματα. Να αναφέρω τον Νταλάρα, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τη Μαρινέλλα, την Αλεξίου, το Μακεδόνα. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν όλα αυτά, στην εξέλιξη της καριέρας μιας νέας τραγουδίστριας; Ξεχωρίζεις κάποια από τις συνεργασίες που έχεις κάνει ως τώρα για κάποιο λόγο;
Σ.Μ. Αισθάνομαι ευτυχής που μέχρι τώρα είχα την τύχη να συνεργαστώ με τόσο αξιόλογους καλλιτέχνες. Από κάθε συνεργασία έχω πάρει πολύτιμα στοιχεία που με βοηθούν να βελτιώνομαι και να διευρύνω την αισθητική μου. Όλες έχουν ξεχωριστή θέση στην ψυχή μου και τις θυμάμαι έντονα!
Τις προάλλες συζητούσα με μια φίλη τραγουδίστρια και της ανέφερα τις εμφανίσεις σου με την Αμαλία Τάτση, στο "Γυάλινο". Στο άκουσμα του επωνύμου με ρώτησε αν είσαι η κόρη του Δημήτρη Μαργιολά. Το μουσικό οικογενειακό σου παρελθόν, σου άνοιξε πόρτες, σε βοήθησε να κάνεις πιο γρήγορα βήματα (συνεργασίες, δίσκους, εμφανίσεις) ή αντίθετα σου δημιουργεί ένα αίσθημα ευθύνης; Σε αγχώνει αυτό;
Σ.Μ Στον πατέρα μου χρωστάω ως ένα μεγάλο μέρος την αγάπη μου για τη μουσική γιατί μεγάλωσα δίπλα στη δική του αγάπη γι’αυτήν. Με τροφοδότησε και με τροφοδοτέι με τη γνώση του και την εμπειρία του όμως ποτέ (και λόγω του χαρακτήρα του) δεν υπήρξε το μέσον για την εξέλιξη της πορείας μου.
Προερχόμενη από μία τέτοια μουσική οικογένεια, με ισχυρή σχέση με το λαϊκό μας τραγούδι, τι πιστεύεις για το λαϊκό σήμερα; Υπάρχει τελικά; Θεωρείς τον εαυτό σου λαϊκή τραγουδίστρια;
Σ.Μ. Ζούμε στη Ελλάδα όπου ένα μεγάλο μέρος της παράδοσής μας κατέχει το λαϊκό, το οποίο δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αποποιηθούμε. Το «καλό λαϊκό» υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει! Ακούω πολλή μουσική, πολλά διαφοτερικά είδη και μου αρέσουν σχέδον όλα. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι το λαϊκό έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και αισθάνομαι ότι του ανήκω. Παρ’ολα αυτά μου αρέσει πολύ να πειραματίζομαι και να δοκιμάζω καινούρια για μένα πράγματα και στυλ.
Αμαλία, ερμήνευσες Χατζιδάκι και Μεγάλο Ερωτικό. Πόσο σημαντικο είναι για μια νέα τραγουδίστρια να ερμηνεύει ένα τόσο μεγάλο συνθέτη και ένα τόσο δύσκολο έργο
Α.Τ Δεν νομίζω ότι έχω λόγια να περιγράψω το πόσο σημαντικο ήταν αυτό… Ήταν κάτι που με συγκίνησε βαθιά. Ο Γιώργος Κουρουπός και ο Μίλτος Λογιάδης με εμπιστεύτηκαν για ένα τόσο δύσκολο και τόσο σπουδαίο έργο, όταν εγώ καλά καλά δεν εμπιστευόμουν τον εαυτό μου, ούτε καν για μικρότερα πράγματα.. Λυπάμαι μόνο που προλάβαμε να κάνουμε μόνο μια συναυλία, καθώς η Ορχήστρα των Χρωμάτων έπεσε μετά σε έναν κυκεώνα προβλημάτων.. Ήταν πάντως κάτι μαγικό. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να μπορέσουμε να το επαναλάβουμε.
"Εντεχνολαϊκοί διάλογοι" ο τίτλος της μουσικής παράστασης που θα παρουσιάσετε μαζί στο "Γυάλινο". Πείτε μας δυο λόγια για το πώς ξεκίνησε η ιδέα γι'αυτήν την παράσταση και τι θα μας παρουσιάσετε.
Α.Τ Η αρχική ιδέα ήταν του Τάσου Καραντή, δημοσιογράφου και ιδρυτή του διαδικτυακού περιοδικού «Ορφέας». Συστηματικός ακροατής και σε αναζήτηση νέων φωνών, είχε παρακολουθήσει συναυλίες και των δυο μας και σκέφτηκε ότι θα ήταν ενδιαφέρον να ενώσουμε τις δυνάμεις και τα ηχοχρώματά μας σε μια παράσταση. Θα παρουσιάσουμε, λοιπόν, αγαπημένα μας τραγούδια, έντεχνα και λαϊκά, που θα συνδιαλέγονται καθ’όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Η καθεμία θα δώσει το στίγμα της με το ρεπερτόριο της επιλογής της, αλλά θα βαδίσουμε και σε κοινούς δρόμους. Η ιδέα υλοποιείται με τη συνεργασία του Ορφέα και του γραφείου παραγωγής της Έλλης Ρουμπέν.
Σ.Μ. Είναι λοιπόν μια ιδέα που ξεκίνησε από τον Τάσο Καραντή, σε συνεργασία με την Έλλη Ρουμπέν μέσω της «Artway», οι οποίοι διοργανώνουν μουσικές βραδιές στο Γυάλινο up stage απο τις 30 Νοεμβρίου με στόχο όπως λένε και οι ίδιοι το ταξίδι της μουσικής ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Στις δικές μας παραστάσεις, με την Αμαλία, θα κάνουμε ένα διάλογο με έντεχνα και λαϊκά τραγούδια που αγαπάμε και θα δείξουμε πώς αυτά μπορούν να συνυπάρχουν.
Μιας και αυτή η μουσική βραδιά θα γίνει στα πλαίσια του διαδικτυακού e-orfeas.gr λοιπόν, θα θέλαμε τη γνώμη σας για τον ηλεκτρονικό μουσικό τύπο. Τον παρακολουθείτε; Πιστεύετε ότι προς τα εκεί πηγαίνει το πράγμα;
Α.Τ Ναι, έχω μπει στη λογική του ηλεκτρονικού τύπου και τον παρακολουθώ εδώ και κάποιο καιρό. Με ικανοποιεί τόσο η αισθητική του όσο και η άμεση και διαδραστική πληροφόρηση που παρέχει. Άλλωστε, η σταθερά ανοδική πορεία του δείχνει ότι σίγουρα δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο.
Σ.Μ Ο ηλεκτρονικός μουσικός τύπος είναι δεδομένος σήμερα. Τον παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Μας διευκολύνει στον τομέα της ενημέρωσης γιατί είναι έυκολα και γρήγορα προσβάσιμος και πιστεύω πώς όσο περνάει ο καιρός, λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας και της χρήσης του διαδικτύου θα είναι το σημαντικότερο μέσο ενημέρωσης για τη μουσική.
